پرسش درخصوص وسایلی که همراه میت در خاک می گذارند، بسیار متداول است. مقاله حاضر به بررسی وسایلی که همراه متوفیان در خاک می‌گذارند، با تأکید بر اهمیت این اقدامات در ارتباط با ارزش‌های دینی و ایجاد آرامش روحی در قبر می‌پردازد. در زمانی که فردی از دنیا می‌رود، اقداماتی که در مراسم دفن انجام می‌شوند، نه تنها به روند مراسمی تبدیل نمی‌شوند، بلکه نمادهایی از اعتقادات دینی و ارتباط فرهنگی با گذشتگان را نشان می‌دهند. در این مقاله، به بررسی عملیات دفن و وسایلی که معمولاً در قبرها قرار می‌گیرند، خواهیم پرداخت.
وسایلی که همراه میت در خاک می گذارند؟
وقتی که می‌خواهیم به آرامش روح و روان مرحومان احترام بگذاریم و وسایلی که همراه میت در خاک می گذارند، در آرامش عزیزان از دست رفته بسیار مهم است. در فرآیند دفن، علاوه بر انجام واجبات، برخی از امور مستحب نیز وجود دارد که آنها به عنوان راهی برای افزایش آرامش روحی میت و اطرافیان آنان مطرح می‌شوند.
یکی از وسایلی که معمولاً در قبرها گذاشته می‌شود، جریدتین یا دو چوب تر است. این اقدام نماد محبت و ارتباط با مفاهیم دینی و اخلاقی است. همچنین، گذاشتن برخی آیات قرآنی و ذکرها در قبر، به منظور تداوم خواندن آنها برای میت و آرامش بخشیدن به روح او است.
در برخی موارد، مردم میت را با لباس احرام کفن می‌کنند. این اقدام به نوعی نماد وفاداری به اصول دینی و زندگی ساده و پاک اشاره دارد. همچنین، گذاشتن دستمالی که با آن اشک‌هایی که برای عزای حسینی پاک شده است، نشان از ارتباط عمیق با مواضع دینی و انس با اهل بیت اسلام است.
تسبیح و تربت امام حسین نیز از وسایل متداولی است که در قبرها قرار می‌گیرد. این اقدام نشان از ارادت و اعتقاد به اهل بیت، خصوصاً امام حسین (علیه‌السلام) دارد و در کنار اینها برای آرامش و سکون روح میت تأثیرگذار است.
در نهایت، همه این اقدامات با هدف تسکین روح میت و ایجاد حالت آرامش در دل زندگی بازماندگان انجام می‌شوند. این عمل به عنوان یک اظهار احترام و اعتنا به اصول دینی و اخلاقی، به ما یادآوری می‌کند که مراقبت از روح و روان متوفی یک وظیفه مهم و پایدار است.
سایر وسایلی که همراه میت در خاک می گذارند؟
علاوه بر موارد فوق، وسایل دیگری نیز در قبر گذاشته می‌شود که در ادامه به تفکیک به بررسی هریک خواهیم پرداخت.
گذاشتن قرآن در قبر
گذاشتن قرآن در قبر امری که در اسلام به دلیل تقدس قرآن و اهمیت حفظ حرمت آن، مورد توجه و بحث قرار گرفته است. آیت الله سبحانی در این زمینه اظهار کرده است که دفن قرآن همراه میت، استحباب ندارد و احتمال وقوع اشکالات نیز وجود دارد. این نکته به علت مقدس بودن قرآن و ترتیبات خاص آن است که اقدام به دفن همزمان با میت را توصیه نمی‌کند.
از سوی دیگر، برخی روایات اشاره کرده‌اند که در مواقعی که این عمل باعث هتک حرمت نشود و امکان نجاست آن وجود نداشته باشد، دفن قرآن همراه با میت یا حتی نوشتن آیات قرآنی بر روی کفن، اشکالی ندارد. حضرت امام خمینی نیز در این راستا تصریح کرده‌اند که اگر فردی وصیت به دفن قرآن همراه با خودش داشته باشد، این کار مجاز و جایز است.
مهمترین نکته در این زمینه احترام به مقدسات اسلامی و اراده مکتوب وصیت‌نامه فرد است. اگر وصیت شده باشد و هیچگونه اشکالی از نظر دینی پیش نیاید، گذاشتن قرآن در قبر به عنوان علامتی از اراده فرد به رعایت ارزش‌های دینی می‌تواند انجام شود.
در نهایت، اهمیت بالای احترام به قرآن و در عین حال رعایت مقررات دینی و اجتناب از ایجاد اشکالات به مرور زمان می‌تواند راهنمایی مناسبی در این زمینه باشد.
کفن کردن میت با لباس احرام
کفن‌گذاری بدن مرحوم با لباس احرام در فرآیندی مقدس و مستحب است و این عمل به عنوان یک عبادت و وظیفه مهم در اسلام، با احترام و آرامش انجام می‌شود. لباس احرام که در زندگی مرحوم پوشیده شده است و به نمادی از تقوا و تعبد نزد خداوند تبدیل شده است، برای کفن‌گذاری مرحوم انتخاب می‌شود.
مواد استفاده شده در کفن نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. از پنبه به عنوان جنس اصلی برای ساخت کفن استفاده می‌شود، که نمادی از سادگی و پاکیزگی است. انتخاب پارچه‌های سفید به عنوان رنگ اصلی کفن، نشان از پاکیزگی و نقاوت روحی مرحوم است. همچنین، مصوب است که از پارچه‌های قرمز یمنی یا برد یمانی نیز استفاده شود؛ زیرا این رنگ به معنای عظمت و ارادت به دین اسلام شناخته می‌شود.
بر اساس تعلیمات اسلامی، کفن‌گذاری با لباس احرام مستحب است و بهتر است که پوشیده شده توسط مرحوم باشد. این عمل نه تنها نشان از ادامه پیروی از احکام احرام و تعلیمات دینی است بلکه یادآور تواضع و فروتنی انسان در مقابل خداوند متعال نیز می‌باشد.
در نهایت، کفن‌گذاری با لباس احرام فرآیندی معنوی و دینی است که با پایبندی به آداب و رسوم اسلامی انجام می‌شود و این اقدام نه تنها به مرحوم، بلکه به اعضای خانواده و اطرافیان نیز احساس ارامش و ارتباط با ارزش‌های دینی را می‌بخشد.
گذاشتن تربت کربلا در کفن میت
گذاشتن تربت کربلا در کفن میت، اقدامی با اهمیت و ارزش در فرآیند قبر گذاری است که در برخی از جوانب دینی و فرهنگی به ویژه در اسلام، به طور ویژه توسط ائمه اطهار توصیه شده است. این عمل نه تنها به عنوان یک عنصر مراسمی در زمینه دفن جنازه محسوب می‌شود، بلکه از منظر مذهبی نیز با اهمیت ویژه‌ای همراه است.
در این رویه، آمده است که در مراحل غسل دادن جنازه، تربت کربلا با آب کافور مخلوط شده و سپس از این محلول برای غسل میت استفاده می‌شود. این فرآیند نه تنها به جنازه حترام و تواضع نشان می‌دهد، بلکه از ارتباط مستقیم با تربت کربلا نشئت گرفته است که به عنوان یک نماد از عظمت و اراده در مقابل ستم و ظلم شناخته می‌شود.
در مرحله کفن‌گذاری، نیز به توصیه ائمه اطهار بر آن است که مقداری از تربت کربلا را بر روی سینه و پیشانی میت بمالید یا آن را به همراه میت درون کفن قرار دهید. این اقدام نه تنها به عنوان احترام به مرده، بلکه به عنوان یک علامت از ارتباط روحانی با ائمه اطهار و مکتب اسلامی تلقی می‌شود.
در یک روایت دیگر، آمده است که به منظور حفظ امنیت میت در قبر، مقداری از تربت امام حسین (ع) بین دو چشم میت ریخته شود. این عمل باورهای مذهبی دارد که این تربت موجب حفظ و امانت جسم میت در گور می‌شود و از مشکلات و خطرات ممکنه در دنیای بازرگانی میت جلوگیری می‌کند.
وسایلی که همراه میت در خاک می گذارند در چند خط
در فرآیند دفن، افراد به منظور ارتباط با ارزش‌های دینی و ایجاد آرامش روحی مرحومان، اقدامات مختلفی را انجام می‌دهند. از جمله وسایلی که همراه میت در خاک می‌گذارند، جریدتین یا دو چوب تر به عنوان نماد محبت و ارتباط با اصول دینی و اخلاقی در قبر قرار می‌گیرد. همچنین، گذاشتن آیات قرآنی و ذکرها در قبر، به منظور تداوم خواندن آنها برای میت و آرامش بخشیدن به روح او انجام می‌شود.
لباس احرام به عنوان کفن نیز در برخی موارد استفاده می‌شود، نشان از وفاداری به اصول دینی و زندگی ساده. افراد همچنین از دستمال‌هایی که با اشک‌هایی برای عزای حسینی پاک شده‌اند، در قبر استفاده می‌کنند که نماد ارتباط عمیق با مواضع دینی و انس با اهل بیت اسلام است.
تسبیح و تربت امام حسین نیز از وسایل متداول در قبرهاست، نشان از ارادت و اعتقاد به اهل بیت، به خصوص امام حسین (ع) دارد. این اقدامات همگی با هدف تسکین روح متوفی و ایجاد حالت آرامش در دل زندگی بازماندگان انجام می‌شوند.
همچنین، وسایل دیگری نیز در قبر گذاشته می‌شوند که به بررسی هرکدام از آنها پرداخته خواهد شد. این اقدامات همگی با احترام به اصول دینی و اخلاقی، به عنوان وظیفه مهمی در مراقبت از روح و روان مرحومان در دنیای بازماندگان در نظر گرفته می‌شوند.
